Канвенцыя 2003

«Нематэрыяльная культурная спадчына» азначае звычаі, формы падачы і выражэння, веды і навыкі, – а таксама звязаныя з імі інструменты, прадметы, артэфакты і культурныя прасторы, – прызнаныя супольнасцямі, групамі і, у некаторых выпадках, асобнымі людзьмі ў якасці часткі іх культурнай спадчыны. Такая нематэрыяльная культурная спадчына, якая перадаецца ад пакалення да пакалення, пастаянна ўзнаўляецца супольнасцямі і групамі ў залежнасці ад навакольнага ім асяроддзя, іх узаемадзеяння з прыродай і іх гісторыі, і фарміруе ў іх пачуццё самабытнасці і пераемнасці, садзейнічаючы тым самым павазе да культурнай разнастайнасці і творчасці чалавека. Для мэт дадзенай Канвенцыі прымаецца да ўвагі толькі тая нематэрыяльная культурная спадчына, якая стасуецца з існуючымі міжнародна-прававымі актамі па правах чалавека і патрабаваннямі ўзаемнай павагі паміж супольнасцямі, групамі і прыватнымі асобамі, а таксама ўстойлівага развіцця (пункт 1 артыкула 2 Міжнароднай канвенцыі аб ахове нематэрыяльнай культурнай спадчыны)

Text of the Convention for the Safeguarding of the Intangible Cultural Heritage

Browsethe Lists of Intangible Cultural Heritage and the Register of good safeguarding practices

Международная конвенция об охране нематериального культурного наследия

ОСНОВНЫЕ ТЕКСТЫ Международной конвенции об охране нематериального культурного наследия 2003 г. Издание 2018 г. - UNESCO, 2018

Нематериальное культурное наследие и устойчивое развитие. Брошюра – ЮНЕСКО, 2015 – 16 с.

Нематериальное культурное наследие и гендерный вопрос. Брошюра – ЮНЕСКО, 2015 – 16 с.